به نقل از «ایسنا»

ماسوله غرب کشور مستعد احداث دهکده شیلات

تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۵۱۹۱۹

ایسنا/همدان روستای ملحمدره معروف به ماسوله غرب کشور یکی از روستاهای گردشگری شهرستان اسدآباد بوده که علاوه بر ظرفیت گردشگری، پتانسیل مناسبی برای ایجاد دهکده شیلات دارد.

در حال حاضر به طور متوسط با توجه به وجود چشمه ها و رودخانه پرآب این روستا سالیانه به طور میانگین ۳۰ تن ماهی قزل آلا تولید و به سراسر کشور ارسال می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

توجه و حمایت مسئولان از این ظرفیت مهم روستای گردشگری ملحمدره از نقش مؤثری در اشتغال پایدار برای جوانان و اهالی این روستا در کنار سایر ظرفیت از جمله بوم گردی می‌تواند داشته باشد.

مدیر جهادکشاورزی شهرستان اسدآباد در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: ایجاد شیلات و استخرهای ماهی موجب ویران کردن طبیعت بکر روستای گردشگری ملحمدره خواهد بود و به خاطر طبیعت بکر این روستا تغییر کاربری باغات روستا برای تبدیل به استخر پرورش ماهی چندان قابل قبول نیست.

محمدکرم مرادی با اشاره به فعالیت دو مزرعه پرورش ماهی در روستای گردشگری ملحمدره، افزود: برخی قسمت و محدوده روستای گردشگری ملحمدره مستعد ایجاد مزرعه پرورش ماهی بوده که این قسمت از روستا نیز صعب العبور بوده و مانند شهرستان نهاوند دارای سراب و در کنار آن زمین های هموار و وسیع نیست.

وی با بیان اینکه اگر محیط زیست و منابع آب کنار حاشیه رودخانه مشکلی نداشته باشد از نظر ایجاد دهکده شیلات در محدوده مورد نظر مشکلی ندارد، خاطرنشان کرد: در روستای گردشگری ملحمدره ۳۰۰ تا ۴۰۰ متر آن به دره اختصاص دارد که این محدوده از روستا مناسب ایجاد دهکده شیلات است و در این قسمت کوچک در رابطه با ایجاد دهکده شیلات می توان اقداماتی انجام داد ضمن اینکه اکثر باغات نیز در این دره قرار گرفته است.

دهیار روستای ملحمدره هم در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: پیش از این دو تا سه استخر پرورش ماهی در روستای ملحمدره دارای فعالیت بود که به علت تضرر در حال حاضر این مزرعه های پرورش ماهی غیرفعال هستند.

سجاد مشرفی با بیان اینکه روستای گردشگری ملحمدره مستعد ایجاد دهکده شیلات است و می توان در این روستا نسبت به احداث ۱۵ تا ۲۰ مزرعه پرورش ماهی اقدام کرد، افزود: این امر از نقش مؤثری در اشتغال و درآمدزایی جوانان روستا و ماندگاری اهالی در روستا و مهاجرت معکوس برخوردار خواهد بود.

این پرورش‌دهنده ماهی قزل آلا با اشاره به اینکه در رابطه با ایجاد مزرعه پرورش ماهی از نظر آب در این روستا مشکلی وجود ندارد و آب رودخانه روستا کیفیت پرورش ماهی را دارد، تصریح کرد: در پنج ماه گذشته یک میلیون قطعه تخم چشم زده در مزرعه پرورش ماهی بنده تولید شده است.

وی تولید سالیانه ماهی قزل آلا مزرعه پرورش ماهی خود در این روستا را دو میلیون قطعه برشمرد و یادآور شد: فعالیت خود در بحث پرورش و تولید ماهی را از سال ۸۹ در این روستای گردشگری آغاز کرده ام، در ابتدا در زمینه تولید و پرورش ماهی فعالیت داشتم که هم اکنون در زمینه تکثیر بچه ماهی و تخم چشم زده نیز فعالیت دارم و سالیانه یک میلیون بچه ماهی از تخم چشم زده دارای تولید هستیم.

دهیار روستای ملحمدره در ادامه گرانی خوراک ماهی را یکی از مشکلات پرورش دهندگان ماهی دانست و یادآور شد: هزینه بالای خوراک ماهی یکی از دلایل مهم تعطیل شدن دیگر مزارع پرورش ماهی این روستا بوده است. 

وی با بیان اینکه علاقه و مرتبط بودن رشته تحصیلی با پرورش ماهی موجب ادامه کار بنده در این زمینه بوده است، خاطرنشان کرد: ایجاد دهکده شیلات در روستای ملحمدره شدنی است و همواره در این رابطه جوانان روستا را نسبت به این موضوع ترغیب و تشویق کرده ام ضمن اینکه تحقق این موضوع منوط به خواستن اهالی روستا است و مردم روستا نیز باید بخواهند و مسئولان نیز از این ایده حمایت لازم را داشته باشند.

این پرورش‌دهنده ماهی قزل آلا اظهار کرد: دره روستای ملحمدره معروف به «راسته دره» یکی از بهترین نقاط برای ایجاد دهکده شیلات در این روستا به واسطه وجود رودخانه در آن است.

وی در ادامه با اشاره به وجود پنج خانه بوم گردی در روستای ملحمدره گفت: در حال حاضر روستای گردشگری ملحمدره به لحاظ تعداد خانه های بوم گردی در سطح استان همدان پیشتاز است.

مشرفی همچنین با اشاره به اجرای پروژه سنگفرش روستای ملحمدره توسط بنیاد مسکن و میراث فرهنگی یادآور شد: حدود ۲۰ درصد از عملیات اجرایی این طرح باقیمانده که با اتمام طرح فوق سنگفرش روستا تکمیل خواهد شد.

به گزارش ایسنا، در پایان امیدواریم تا توجه اهالی ملحمدره و مسئولان نسبت به این ظرفیت مغفول مانده بتواند پتانسیل خوب دیگری را در کنار خانه های بوم گردی برای این روستا در زمینه اشتغال و مهاجرت معکوس و درآمدزایی رقم بزند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانها شهرستانها مزرعه پرورش ماهی قزل آلا روستای گردشگری ملحمدره رودخانه بوم گردی سنگفرش استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها نوروز 1402 استانی ورزشی كرمانشاه نوروز استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها روستای گردشگری ملحمدره مزرعه پرورش ماهی روستای ملحمدره ماهی قزل آلا بوم گردی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۵۱۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند

همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لک‌لک‌ها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لک‌لک‌ها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لک‌لک‌ها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لک‌لک‌ها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لک‌لک‌ها حفظ شود»

عکس‌ها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لک‌لک‌ها افتادید؟

شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لک‌لک‌ها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لک‌لک‌ها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لک‌لک‌ها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لک‌ها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لک‌لک‌ها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لک‌لک‌ها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لک‌لک‌ها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لک‌لک‌ها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لک‌لک‌ها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.

لک لک ها انتخاب می‌کنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟

وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.

قبل از این لک لک‌ ها لانه‌ هایشان را کجا درست می کردند؟

بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لک‌لک‌ها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.

از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک‌ لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟

سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لک‌لک‌ها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.

آیا لک‌ لک ها تلفاتی هم دادند؟

بزرگترین عامل تلف شدن لک‌لک‌ها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.

مصالح خانه لک‌لک‌ها از چیست؟

لک‌لک‌ها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.

پرنده‌های زیادی از طبقات پایینی لانه لک لک‌ها به عنوان خانه خود استفاده می‌کنند
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک‌ ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟

لک‌لک‌ها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.

شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟

شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.

لانه‌ای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن می‌سازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزش‌های زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.

سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لک‌لک‌ها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لک‌لکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.

کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران